Dag 5 GAP2: Ondanks een oceaan ertussen... veel is herkenbaar

GAP2 uitwisseling Canada/Nederland, 14  maart 2014 - Scheveningen / IJmuiden
door Marloes Kraan

Laura Ramsay en Jamie Gaultier treffen kreeft aan
bij Simonis uit hun cooperatie, gevangen vanuit
Prince Edward Island!

Om zes uur ‘s ochtends schuift het IMARES busje open ‘Good morning!’ roep ik de inhoud van de bus vrolijk toe. ‘Morning’ klinkt het nog wat slaperig vanuit de bus. De Canadezen zijn, met Sarah Smith, gisteren laat teruggekomen uit Lauwersoog en nu alweer op de visafslag in Scheveningen. 10 minuten later staan ze te luisteren naar uitleg van Johan van Nieuwenhuijzen van de UFA afslagen waar ook Scheveningen toe behoort en is er van de vermoeidheid niets meer te merken. De rondleiding door de afslag, het sorteren, de kwaliteitsscores, de veilklok; het levert weer allemaal vragen op die alles te maken hebben met de continue vergelijking die de Canadese vissers en onderzoekers maken tussen de keten die zij kennen en de keten die ze in Nederland zien – vanuit verschillende kanten. Vooral de veilklok vinden ze interessant, alsook de directe handel tussen vissers en afkopers.

Bemanningslid Edwin bij het ophalen van het pulstuig

Na een uitstekend ontbijt bij Simonis (waar trouwens de Canadese kreeften van deze vissers in de vitrine lagen!), stappen we aan boord bij Albert en Johan Baaij. Albert’s zoon Pieter is mee en ook Lucasz en Edwin. Susan Thompson heeft hier al een jaar naar uitgekeken; ze kent Johan immers al van ons bezoek aan Canada in mei 2013. De andere Canadezen zijn ook nieuwsgierig: de pulsvisserij – dat hebben ze nog niet eerder gezien.

Lucasz laat zien hoe hij een discard sample neemt voor het
DCF project van IMARES;
bemanningsleden Pieter en Edwin strippen de vis

In tegenstelling tot de andere dagen is het vandaag potdicht op zee, mist. Zodra we de haven uit zijn zien we alleen nog maar water, ondanks dat we dicht onder de kust zitten. De bemanning van de TH10 gaat geroutineerd aan de slag en zet na een week vissen de netten weer eens twee keer onder water voor deze demonstratievisserij. Bemanningslid Lucasz demonstreert hoe de zelfbemonstering voor de DCF in zijn werk gaat waar de TH10 ook aan meedoet. Als de Canadese vissers de ondermaatse vis over de afvoerband spartelend terug zien gaan naar zee, vragen ze zich hardop af waarom Europa een aanlandplicht wil invoeren.


In de kombuis vertelt Durk van Tuinen de bezoekers meer over het jongerennetwerk en de samenwerking dat het netwerk zoekt met de kadergroep. Het gesprek gaat over de positie van jonge vissers in Nederland en Canada, over de dilemma’s van meer invloed willen hebben maar tegelijkertijd ook opzien tegen al die extra tijd die dat van een visser vraagt; over het wel of niet gegund krijgen van meer invloed door oudere vissers. Pieter (16 jaar) is ook al bezig met de kadertraining; hij vindt het belangrijk om buitenstaanders goed te kunnen vertellen over de visserij. Zoals zijn oom Johan zegt: ‘Een visser verdient zijn geld allang niet meer alleen op zee’. Communicatie is een belangrijk onderdeel aan het worden van het vak.

Discussiemiddag bij IMARES; tijdens het verhaal van
Gerard van Balsfoort die vertelt over het pilot project van
de PFA ter voorbereiding op de aanlandplicht;
een project in samenwerking met onderzoek, overheid en NGO's

In de middag hebben we bij IMARES in IJmuiden nog een discussiemiddag met Nederlandse onderzoekers (waaronder ook oud-collega en F-project onderzoeker Wim van Densen) en visserijvertegenwoordigers (Pim Visser, Gerard van Balsfoort) en de Canadese vissers en onderzoekers. Tammo Bult (directeur IMARES) is erbij en memoreert hoe zijn loopbaan begonnen is in Canada in het aquacultuur-onderzoek. Volgens Tammo is onderzoeks-samenwerking evident; ‘zodra het over de visserijpraktijk gaat, kun je het beste meteen om tafel’. Johan en Albert schuiven ook nog aan, nadat ze de kotter in Scheveningen weer helemaal aan kant hadden voor een nieuwe visweek.

Na de rondleiding op de afslag, loopt de groep naar Simonis.
Albert en Johan Baaij zijn druk in gesprek met
Sarah (IMARES) en de Canadezen

De middag is gevuld met presentaties, diverse discussies en veel herkenning bij zowel de Nederlanders als de Canadezen. Vragen die de revu passeren: Hoe kunnen we sociale en institutionele gegevens beter meenemen in marien onderzoek? Hoe houd je de bredere vloot betrokken bij onderzoeks-samenwerking? Hoe zorg je ervoor dat onderzoeksresultaten gebruikt worden door beheerders? Hoe kun je visserskennis combineren met wetenschappelijke kennis? Hoe kunnen we elkaar beter begrijpen – aangezien we soms een andere taal spreken?

Ondanks een oceaan tussen Nederland en Canada, zijn veel kwesties zeer herkenbaar.